Εστάλη στους ΓΟΧ ΘΝΠ: Αυτή είναι η Ιερά Παράδοση της εκκλησίας και ΟΧΙ η εγκύκλιος 3024 για την οποία πρέπει να αποδείξετε οτι είναι ορθόδοξη, ευαγγελική, και σύμφωνη με τις εντολές του Χριστού. Αλλέως είστε αφορισμένοι με την υπογραφή σας

Η Ιερά Παράδοση είναι γραμμένη. Είναι ότι είπαν οι Αποστολικοί Πατέρες και όλοι οι Θεοφόροι Πατέρες των Οικουμενικών Πανορθοδόξων και τοπικών συνόδων. Συνοδικές αποφάσεις εν αγίω Πνεύματι που εκφράζουν την διαχρονική αποστολική εκκλησία..

Τι είναι η Ιερά Παράδοση;; θα το λέγαμε κι έτσι: Αυτό που πήραν οι απόστολοι και μας το παρέδωσαν. «εγώ παρέλαβον από του Κυρίου ώ και παρέδωκα υμίν»

Γαλάτας β΄, 1-2 «Κατ΄ιδίων δε τοις δοκούσι μήπως εις κενόν τρέχω ή έδραμον». ( Γαλ. β΄2 ). Σε αυτούς τους αποστόλους που θεωρούνται στύλους της ορθοδοξίας τους ρώτησα: αυτό διδάσκω στους ειδωλολάτρες, τα λέω καλά ώστε να μην τρέχω τζάμπα…;;;;

Προς Φιλιππισίους «πολλοί γαρ περιπατούσιν, ους πολλάκις έλεγον υμίν ων δε και κλαίων λέγω τους εχθρούς του σταυρού του Χριστού».

Ο Σταυρός είναι σύμβολο της θυσίας.

Η απόρριψη της θυσίας σε κάνει εχθρό του Σταυρού.

«και η δόξα εν τη αισχύνη αυτών» και η δόξα τους είναι σε πράγματα που είναι να ντρέπεται κανείς. «οι τα επίγεια φρονούντες»

Ο Παύλος στα Λύστρα, μολις συνήλθε απο τον λιθοβολισμό είπε: «Διά πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την Βασιλεία του Θεού».

Οι Άγιοι είναι οι φίλοι του Χριστού και τιμώνται επειδή τους τιμά ο Θεός και δοξάζονται επειδή τους δοξάζει ο Θεός. Α΄ Βασιλειών β΄κεφ,30 «τους δοξάζοντάς μου δοξάσω», Και επειδή το λέει ο Θεός ότι δοξάζει τους Αγίους Του, τους δοξάζουμε και εμείς με λιτανείες, κλπ

Η αιμορροούσα πήγε και ακούμπησε το κράσπεδο των ιματίων του Ιησού και σκέφτηκε: «εγώ θα γίνω καλά αν ακουμπήσω το κράσπεδο». Αυτή η δύναμη είναι ακόμη και από τα ρούχα.

Στην Έφεσο έπαιρναν τις ποδιές του Παύλου που είχε στον αργαλειό και τα μαντήλια που σκούπιζε τον ιδρώτα του «εκ του χρωτός αυτού», και μόνο που τα ακουμπούσαν πάνω σε δαιμονισμένους και σε αρρώστους, γινόταν καλά. Και μόνο η σκιά του Αποστόλου Πέτρου να έπεφτε πάνω σε έναν άρρωστο γινόταν καλά.

Η Ιερά Παράδοση είναι εντολή του Χριστού.

Στην Εκκλησία των Θυατείρων: «Ό έχετε κρατήσατε άχρις ου αν ήξω» (Αποκ.β΄25).

Στην Εκκλησία της Φιλαδελφείας: «κράτει ο έχεις» (Αποκ. γ΄11). «ίνα μηδείς λάβη τον στέφανόν σου»

αποστολικός 46ος

τίς γάρ συμφώνησις Χριστοῦ πρός βελίαρ; ἤ τίς μερίς πιστῷ μετά ἀπίστου;;

Μάρκ. η'

Εἶπεν ὁ Κύριος· 34 ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου οὗτος σώσει αὐτήν.

36 τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;

37 ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;

Προς Εφεσίους κεφ, 5

καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·

Γαλ. 1,8 ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω.

«πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. ε´, 29).

ΣΤ΄ Κανών τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου:

“Καί εἴ τις εὑρεθῆ ἄρχων τοῦτο κωλύων, ἀφοριζέσθω”!

( υπακοή στον καίσαρα )

καθολική επιστολή Ιωάν.

Ἐν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ· πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι·

καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστί· καὶ τοῦτό ἐστι τὸ τοῦ ἀντιχρίστου

Ἀποκάλυψη: «Οἶδα σου τά ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρός εἶ οὔτε ζεστός· ὄφελον ψυχρός ἦς ἤ ζεστός· οὕτως ὅτι χλιαρός εἶ, καί οὔτε ζεστός οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου».

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ

Εἴ τις εἰς μόνην ἔφθασε τήν ἐνδεκάτην, μή φοβηθῆ τήν βραδύτητα˙ φιλότιμος γάρ ὤν ὁ Δεσπότης, δέχεται τόν ἔσχατον καθάπερ καί τόν πρῶτον˙ ἀναπαύει τόν τῆς ἐνδεκάτης, ὡς τόν ἐργασάμενον ἀπό τῆς πρώτης˙ καί τόν ὕστερον ἐλεεῖ καί τόν πρῶτον θεραπεύει˙ κακείνω δίδωσι καί τούτω χαρίζεται˙ καί τά ἔργα δέχεται καί τήν γνώμην ἀσπάζεται˙ καί τήν πρᾶξιν τιμᾶ καί τήν πρόθεσιν ἐπαινεῖ. Οὐκοῦν εἰσέλθετε πάντες εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου ὑμῶν˙ καί πρῶτοι καί δεύτεροι τόν μισθόν ἀπολαύετε. Πλούσιοι καί πένητες μετ’ ἀλλήλων χορεύσατε˙ ἐγκρατεῖς καί ράθυμοι τήν ἡμέραν τιμήσατε˙ νηστεύσαντες καί μή νηστεύσαντες, εὐφράνθητε σήμερον. Ἡ τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες. Ὁ μόσχος πολύς, μηδείς ἐξέλθη πεινῶν. Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως˙ πάντες ἀπολαύσατε τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν˙ ἐφάνη γάρ ἡ κοινή Βασιλεία. Μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα˙ συγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον˙ ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος.

Εν συμπεράσματι:

Αντί η Εκκλησία να εκκλησιαστικοποιεί τον κόσμο, αντίθετα ο κόσμος κοσμικοποιεί την Εκκλησία καθώς γίνεται μία καπήλευση της πίστης από την θεομάχο πολιτική εξουσία.

Η υποταγή των ΓΟΧ στον Καίσαρα δια της εγκυκλίου 3034 λογίζεται άρνηση πίστεως.

Η Θεία Λειτουργία επ' ουδενί δεν αντικαθίσταται από την ατομική προσευχή στην κατ' οίκον εκκλησία όπως προτρέπουν οι αρχικές ανακοινώσεις της συνόδου ΓΟΧ λόγω της πανδημίας κορονοιού.

Γι' αυτό και σε περιόδους σκληρών διωγμών της Εκκλησίας (Ρωμαιοκρατία, Τουρκοκρατία, άθεος Κομμουνισμός), οι χριστιανοί κατέφευγαν κρυφά στις κατακόμβες και με κίνδυνο της ζωής τους πήγαιναν στις λιγοστές εκκλησίες, που απέμεναν ανοικτές, για να μετάσχουν στη Θεία Λειτουργία και να μεταλάβουν των Αχράντων Μυστηρίων.

Οταν κοινωνούμε Σώμα και Αίμα Κυρίου, πραγματικά θεωνόμαστε κατά χάριν και μετέχουμε στις Θεϊκές ιδιότητες Πως είναι λοιπόν δυνατόν το υπέρτατο αυτό Μυστήριο, που μας ζωοποιεί και μας κάνει κατά χάριν θεούς, αυτό το ίδιο να μας μεταδίδει ιούς θανατηφόρους;

Κι όμως αυτό ακριβώς νομοθέτησε η θεομάχος εξουσία.

Η σύνοδος ΓΟΧ υπάκουσε στον αντίχριστο νόμο αφορίζοντας τους χριστιανούς απο τους Ναούς και την Θεία κοινωνία το βράδυ της Αναστάσεως δια της εγκυκλίου 3024.

Όσοι κληρικοί και λαικοί αποδέχονται την εγκύκλιο 3024 ως ορθόδοξη και ευαγγελική σύμφωνη με τις εντολές του Χριστού, καθώς και την εντολή περί χρήσης μάσκας εντός των Ναών, κυριολεκτικά υπονομεύουν το αιώνιο μέλλον τους. Διότι φοβούμενοι οτι αντί της δωρεάς του αγίου πνεύματος, ήτοι αγιασμός, και θεραπείας ψυχής και σώματος, ότι μπορεί να τους μεταδοθεί μόλυνση και θάνατος.

Διότι εκόντες άκοντες απορρίπτουν τις άκτιστες ενέργειες του Θεού μέσα απο τα μυστήρια Του και κατά συνέπεια αυτό λογίζεται καθ'ολοκληρίαν βλασφημία.